Którzy uwiarygodniają tym partnerki (i mastalerz szary gość jej historią portalu oznacza zgodę wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacjeolityce Prywatności. Noclegi Kwatery prywatne. Pokoje położony jestpokojnej dzielnicy willowej, blisko centrum. Do morza 800ferujemy noclegiokojach-osobowychłasnymiwony Dom jednorodzinny, wolnostojący, położony obrzeżach Łebykolicy lasóweziora, pokojesoboweazienkami przy lesieidokiem Śnieżkęasmo Karkonoszy. Oaza ciszy, spokoju. Info. Ten blog rowerowy prowadzi daterazy wypadowej Czarna Białostocka. Przekręciłem dwóch kołach 30094 kilometrówym 7016erenie. Kręcęrędkością średnią 26 km dociskam jeszcze bardziejięcejnie. Poniedziałek, 10 marca 2014 Komentarzełużej, wyżej, szybciejiększej grupie, podobna trasa jak dzień wcześniej, ale wspak. Mieliśmyaszą plan ten dzień trochę inny, ale namawiali, namawialiamówili Więc znów Pegoawa ale knajpka innaa deptaku dużo nas zbiórce. Po drodze tym razem przepiękny podjazd Benissę, spokojnieempie które wszystkim odpowiada. Po drodze jeszcze jeden spory podjazdlcalali do Llosa de Camacho. Prawiem spokojnego młóceniaóźniej szaleńczy zjazd ponad 10 km przez Llosa aż do Pedreguer00 mnpm do 30 Dalej płasko wiatrem do Pego. Peletonikarach, każdy trochę pracował przedzieechało się naprawdę superełnym słońcuego, po ponadodzinach jazdy oczywiście coffeebrak, obowiązkowa kawka. Nogi wyciągnięte, cafe con leche, batoniki odwijanepakowań. Luziko przerwieego lecimy odwrotnie niż wczoraj, nad morze. Później wzdłuż wybrzeża Denię, skręcamy Pobre. znów hopka Gata de Gorgosastępna przed Benitaxtell. tylko puścił oczkooszli Zjazdenitaxtell pełnej szybkości. Wyrywa się za nim leci Marta, Saszadaś. Gonię ich. Do Moraira wpadamy razem. Ale od Moraira idzie już pełen gaz. Ucieczka, rwanie, dochodzenie. Pierwsze kilometry pokonujeimi maksa, ale przychodzi opamiętanie. Przecież to poza wszelkimi moimirenera założeniami. Dałem trochę do pieca, dnia następnego zaplanowany odpoczynek, ale wystarczy. Cały trening miał być spokojnieo tej pory był. Odpuszczamak Stravie PRy się pokazująardzo dobry, jakościowy trening. Super samopoczucie, noga boska! Jutro odpoczynek środę będzie petarda Niedzielaarca 2014 Komentarzełasko to pojęcie względne. Tukolicach Calpe oznacza nadmorskie tereny, płaskowyżkolicach Deniiego. Ale żeby się dostać trzeba przeskoczyć kilka hopek po 100 metróweby nie wracać tą samą trasą to jest ich jeszcze więcej po 200 metrówak jak widaćodsumowaniuałożenia płaskiego etapu robi się ponad 1200 metrów przewyższenia. Sorry, taki mamy terenarunki)Tym razem zbieramy się drużynowo. Do mnieo Saszy dołącza jeszcze AyJay, który siedzi już ponad dwa tygodnieorządnie buduje formę sezon. Także zbieramy się we trójkę, przed Morairą odpuszczamy nasza grupęecimy wspólnie Pego. Pierwsza hopka to podjazd pod Benitaxtell, Bagatelam podjazdu, 90 metrów przewyższenia ze średnią zeszłym roku pierwszym etapie już umarłem Momentami jestilnuję cały czas tętnaocy. AyJay wyjeżdżony, nogę. Sasza do niego dopina się nie szarpię. Odpuszczam jadąc swoim tempem. Aleak jestiele lepiej niż dzień wcześniej, gdy mnie dusiło. Dalej lecimy Xabieesus Pobre, gdzie jest druga hopka. Dalej przedmieściami Denii skręcamy zachódzdłuż wybrzeża jedziemy Deveses. AyJay cały czas prowadzi, wyjeżdżony, mówi że się nie męczy. Myaszą zapięci za nim robimy tlen, ale tak granicy Wiatr wiejeokurochę przeszkadza, chwila zgubienia koła AyJayo ciężkie odrabianie strat. Za Deveses skręcamy południowy zachódecimy już Pego. Ostatnie kilometry spokojnie, czeka nas kawka Jest czas kilka zdjęćąsi Pego siadamyawiarence kawce. Przed stoją dwa rowery, widać że full wypas prorodku gośćatiushyusVelo gadają po rosyjsku, prosi ścianie zdjęcia właścicielinlberto Contadorem. Ot, taka niepozorna, kolarska kawiarenka. Zdjęcie Cotadora ścianie za AyJay'em: Pijemy kawę, jemy batonyebrane po drodzeadzie mandarynki. Właścicielka przychodziówi że ascidanacio, przynosi kilka innych słodszychłasnych drzew. Słodziutkie, nieboębieosileni jedziemy jużowrotem. Kierunek Orba. już zaczynają się góryługi podjazd: prawiemrzewyższeniem 190 metrów, średnio nibyle najczęściej okarmin pokazuje. Dobre 50 minut powoli to mielimy Oczywiście jak są podjazdy, to zaraz po nich sąjazdyedziemy przez Alcalali, Xalo, Lliber Benissę. Co raz to góra, co raz toół. Widoki piękneenissy jeszcze szybki zjazd poziom morzaadmorską drogą ostatnie kilometryierunku Calpe. Za drogą zdjęciu widać poniżej skałę Penon de Ifach Trening całkiem inny jakościowo niż dzień wcześniej. Nie dusiło mnie, całkiem inaczej się jechało. Odblokowałem się, noga się zaczęła kręcić. Może nie tyle noga, co całość organizmu zaczęła ze sobą współpracować. Wkręcam się obroty Sobotaarca 2014 Komentarzeleż ostatnio się działo! Jak przeskok do innego wymiaru. Żeby tak po kolei kolarsko to podsumować, to: Najpierw spotkanie drużyny. Stroje przyjeżdżają ostatni gwizdek, sami odbieramyagazynu kuriera ranoobotę. Spotkanie dzięki temu udaneunkt programu pt. sesja zdjęciowa zaliczonyo spotkanie było końcem prawie trzy tygodniowej orki, spotkań firmowych, wizytacji, negocjacji itd. Pozostało kilka dni ogarnięcie zaległości, dopięcie spraw czwartek po 15-stej wsiadamyasząociąg do Krakowa. Tak PKP pojebała rozkłady, że nocą się teraz do grodu Kraka nie dostaniesz. Więc żeby nie koczować kilka godzin śmierdzącej lumpami poczekalni Centralnejawie, jedziemy wcześniejszym pociągiemądujemy noclegRK. Nocujemyałkiem przyjemnym hoteliku koło dworca, łazimy sobie do południa po Krakowie zaliczając Stary Rynek, Sukiennice, Wawelołudnie jesteśmyalicachecimy Ryanair nad słonecznymi Alpami Po 16-stej lądujemylicante, szybki transfer do Calpe. Bukujemy sięipocampoeszcze nas witastatnich promieniach słońca Penon de Ifach. Następnego dnia nastaje piękny poranekzas pierwsze kilometry hiszpańskiej zgrupce. Jak zwykle zbieramy się koło 11-stej promenadzie przed Hipocampo. Założenie pierwszego etapu to lekko, nie za długo tak do trzech godzin. Jedziemyrupieczywiście jak torupie jest różnie: trochę szarpania, trochę kozaków przodzie podjazdach. Postanawiam sobie od początku nie jechać za mocnoię nie spalać. Bez rywalizacji. Robię swoje waty, nawet gdybym miał być szarym końcu. To nie wyścig Wcześniej jeszcze, krótkim rozjeździeaszą spotykamy drużynową maskotkę. Tylko jak sprawić, żeby chciało uparte bydle zabrać sięamiowrotem do Polskiecimy Moriarę, dalej podjazd pod Benitaxtell. Tutaj czuję, że jest źlególe płuca nie chcą podawać, ciężko się oddycha. Nogi czuć, że wypoczęte, ale ogólnie źle się czuje. Jadę więc delikatnie. Noakasadzie do końca, kręcąc swoje watyercent