Złożyła wiele bardziej płaczący i sadzący się nie tylko rozpięty religijno-patriotycznych860 roku odbyiê zjazdy szlachty, którycha pewnoœci¹ poruszano sprawy narodowe. 11 sierpnia 1860 roku zjeŸdzie szlachty powiatu augustowskiegoeliksa ¯mijewskiego, dziedzica dóbr Dybebraiê wraz zgospodarzem dwunastu ziemian: Franciszek £empicki sêdzia pokoju, dziedzic dóbr Wierzbowoego syn £empicki, Wojczyñski cz³onek Towarzystwa Rolniczego okrêgu biebrzañskiego, syn dziedzica dóbr £awska, Feliks Boñkowski sêdzia pokoju zGrajewa, Boñkowskiomian, Bzura dziedzic dóbr Nieækowazury, Feliks Waga dziedzic Grabowa, Ignacy Kisielnicki dziedzic Szczuczyna, Antoni Abrycki dziedzic Mazewa, Koz³owski dziedzic dóbr Tarachy, Stanis³aw ¯elechowskiogusz. WzjeŸdzie uczestniczy³ takomocnik naczelnika powiatu Stanis³aw Orechwa, zaœ wiêkszoœæ jego uczestników lub ich synów wziêóŸniej udziaowstaniu styczniowymzrost nastrojów patriotycznych nast¹pi³ wiosn¹ 1861 roku. Ich pierwszym przejawem by³ tradycyjny odpusttudzienicznej Zielone Œwi¹tki, który861 roku przypada³ 19 maja. Zgromadzona odpuœcie„mimo przenikliwego zimna, kilkunastotysiêczna ludnoœæ, prócz nielicznych wyj¹tków, przepêdzioc przy ogniskach nad lesistym brzegiem jezior, œpiewajitanieieœni Pod wra¿eniem tak gorliwej postawy wiernych 18 czerwca 1861 roku Hieronim Masiewicz, naczelnik powiatu augustowskiego, nakaza³ magistratowi wyznaczyæ urzêdnika miejskiegowóch policjantów, którzy mieli udaæ siê nastêpnego dnia wrazrocesj¹ kolejne uroczystoœci religijne do Studzienicznej. Tak trakcie odpustu 13 lipca 1861 rokuwi¹zku ze spodziewanym „znakomitym zgromadzeniem ludnoœci odpuœcie naczelnik powiatu poleci³ burmistrzowi, aby „dla przestrzegania porz¹dkupokojnoœci znajdowa³ siê tamam lub wydelegowa³ jednego zcz³onków magistratudpowiedni¹ liczb¹ policjantów Burmistrz donosiarówno procesje, jakroczystoœci koœcielne odbywaiêpokojnoœci Obserwowano jednak dalszy wzrost nastrojów religijnychatriotycznych, które obejmowaoraz szersze krêgi ludnoœci miastaowiatu. Dobitnie œwiadczyym fakt sierpnia wysz Augustowa kompania00 osób odpust Pañskiego Przemienienia do Rajgrodu. Niemniej liczne bye¿ procesje pod przewodnictwem wikarego Myszkiewicza udaj¹ce siê 15 lipca do Suwa 26 sierpnia do Ró¿anegostoku oraz14 wrzeœnia do Barg³owaanifestacje patriotyczne wp³ynêa przebieg wyborów do rad powiatowych, przeprowadzonychoñcu wrzeœnia 1861 roku. Radnychowiecie augustowskim wybieranowóch okrêgach: suwalskimugustowskimkrêgu augustowskim wybrano Wojczyñskiego ojca, Janiszewskiego, Wojciecha Sobolewskiego iksiêdza Koncewicza, dla których zastêpcami byli: Eliasz Rozental, Walery Tukaugustowski proboszcz Po¿arowskiakub Szeffer. Zaufaniem obdarzano wiêc ludzi popularnych, którzy dali œwiadectwo patriotyzmu podczas manifestacji. 27 listopada 1862 roku wyznaczono wybory do rad miejskichiastach IV rzêduymugusto- wie, lecz nie zdo³ano ich ju¿ przeprowadziæwojenie do wolnoœci mieszkañcy Augustowa wykazali podczas nabo¿eñstwa 27 paŸdziernika 1861 roku. Pod wp³ywem wyst¹pieñnnych miastach, przede wszystkim wpobliskich Suwa³kach, 27 paŸdziernika po mszy œwiêtej wtajemniczeni zaczêli œpiewaæ pieœñ Booœ Polskê. Dowodz¹cy Kozakami pu³kownik Mo³czanow kaza³ otoczyæ koœció³ izamkn nim wiernych, którzy, widzrozê sytuacji, zaintonowali Anio³ Pañski. Wówczas przyby³ ksi¹dz Po¿arowski„lud stroskanyrzykachczach iprzestrachu uspokoiastêpnie wydostawszy siê zewn¹trz„uda³ siê do pu³kownika przed frontem koœcioraznnymi oficerami stoj¹cegoam mu przewszy niew³aœciwe postêpowanie, wypuszczenia ludzioœcioiê domaga Kozacy pod wp³ywem perswazji proboszcza zaczêli wypuszczaæ wiernych, aresztujednaksób, które ¿andarmeria „podejrzewa organizacjê œpiewów zakazanych Henryka Monikowskiego, Franciszka Królikowskiego, Aleksandra ¯ebrowskiego Zieliñskiego, Sielskiegoajetana Ziemlewicza oraz osobêieustalonym nazwiskuistopada komisja œledcza rozpoczêrzes³uchania ich nastêpstwieistopada aresztowazeœciu wymienionych mê¿czyzn. Aresztowani zostali wypuszczeni wolnoœæ dopierorudnia 1861 rokudpowiedzi ten zbrojny gwasi¹dz Po¿arowski zamkn œwi¹tyniê, lecz polecenie biskupatworzywagi zbli¿aj¹ce siê œwiêto Wszystkich Œwiêtychzieñ Zadusznyndarmeria nadal prowadzintensywne dochodzenie, tropionspiratorów. Ju¿ od 20 stycznia 1860 roku dozorowi policyjnemu podlega³ Rybiñski byekretarz augustowskiego magistratueofil Milanowski bywnik honorowy przy magistracie. Wlistopadzie 1861 roku policja objêekretnym dozorem” Stanis³awa Orechwê, by³ego pomocnika naczelnika powiatuwietniu nastêpnego roku pod dozór trafi³ Józef Maciukiewicz, po uwolnieniu siêompanii dróg ¿elaznych buchalter domu handlowego wAugustowieotemleksocie, zaœrudniu 1862 roku „za przewinienia polityczne” podoficerowie Józef Wysockitanis³aw Niwiñskiastrój patriotyczny utrzymywa³ siê nadal, choæytuacji zagro¿enia aresztowaniamioniecznoœci wyra¿any nieco inaczej. Kajetan Ziemlewicz862 roku przed Wielkanoc¹ ofiarowa³ do koœciorzyizerunkiem Pana Jezusaierniowej koronie, który symbolizowaæ ujarzmiony naród polskianifestacje religijno-patriotyczne nie tylko przyczyniiê do pog³êbienia œwiadomoœci narodowej, lecz taktaiê jednymmpulsów do podjêcia dzia³añ, których skutkiem byormowanie siê cywilnej organizacji powstañczej. Naczelnikiem powstañczym powiatu augustowskiego zosta³ ¿ynier Fryderycyaœ naczelnikiem miasta Henryk Monikowski 10. Augustowsk¹ organizacjê¹czyar- szaw¹ Józef Jankowski 11, zaœ terenie powiatu augustowskiego¹cznikiem zosta³ Kajetan Ziemlewicz 12wnym motoremoordynatorem wszystkich dzia³añ by³ Stanis³aw Orechwa 13a 13b, pomocnik naczelnika powiatu augustowskiego, który ze wzglêdu swoje stanowisko móg³ poruszaæ siê bez wiêkszego skrêpowania po ca³ym powiecie. Wyjeeren bardzo czêsto, co mu za naczelnik powiatu. Dyskusje nad przyst¹pieniem do powstaniazansami jego powodzenia podjêatriotycznie usposobiona szlachta juutym 1863 roku. Ziemianieadniemeñskiego pogranicza powiatów augustowskiegoejneñskiego zbierali siêuka Raczkow- szczyŸnieerspektywach powstania oraz mo¿liwoœciach pomocy Francji informowa³ Andrzej Boles³aw Gawroñski 14. AugustowszczyŸnie powstaniewiiê wiosnê 1863 roku wrazrzybyciem partii pu³kownika Konstantego Ramotowskiego „Wawra„Wawerocz¹tkach marca 1863 roku otrzyma³ rozkaz Rz¹du Narodowego, bym¿yñskiem sformowaæ oddzia³ powstañczytórym nastêpnie, zgodnieolejnym rozkazem rz¹du, przeszed³ wAugustowskie. 25 marca rozpocz marsz. Oddzia stale nêkany przez Rosjan, musia³ pokonywaæ ponad trzydzieœci kilometrów dziennie, zaœ ostatniej doby prawie 75ocy z3 nawietnia powstañcy przeprawili siê przez Biebrzê koztabina, zniszczyli za sob¹ mosto przejœciu przez miasteczko „zapadli siêasy sztabiñskie. Partiaile okorzystu ludzi, wyczerpanych forsownym marszem, zatrzymaiê odpoczynek. Znu¿eni powstañcy, przemokniêci do „suchej nitki byli zupe³nie pozbawieni ¿ywnoœci. Aby nie zdradziæ swego miejsca pobytu, nie rozniecali ognisk, nawet fajki palonoêkawach. Nastêpnego dnia „Wawer” wysaru powstañców po ¿ywnoœæ. Po kilku dniach zdecydowa³ siê rozlokowaæ oddziaroczysku Kozi Rynek.